Het waterschap Amstel, Gooi en Vecht geeft komend jaar 220 miljoen euro uit. Geld dat rechtstreeks bij de burger, bedrijven en boeren in rekening wordt gebracht. Dat is een stijging van bijna 5% ten opzichte van jaar daarvoor. Een rekening die we door de regels uit Den Haag maar moeilijk eerlijk kunnen verdelen. De sterkste schouders dragen niet de zwaarste lasten. Gelukkig hebben we wel dankzij de inspanningen van de Partij van de Arbeid een zo ruim mogelijke regeling voor kwijtschelding en doen we aan sociaal incasseren.
Die stijging van de uitgaven was wel nodig. Het waterschap is deze periode getroffen door zes crisissen. De slibcrisis, waardoor we opeens ons rioolslib niet meer kwijt konden. De cybersecurity bleek niet op orde: de digitale crisis. Daaruit voortkwam dat de organisatie, Waternet, niet op orde was en maar moeilijk was aan te sturen: de ‘governance’ crisis. Dat komt boven op problemen met de problemen met de waterkwaliteit en de PFAS crisis. Boven alles staan de uitdaging die de klimaatverandering te weeg brengt. Een crisis die uiteenvalt in deel problemen: het handhaven van de waterveiligheid, het tegengaan van verdroging én van wateroverlast, het bewaren van de biodiversiteit (een uitdaging op zich zelf) en de energietransitie. Het aanpakken van deze problemen kost veel geld. De aanpak voor ons uitschuiven, kost waarschijnlijk nog veel meer.
Gelukkig hebben we eens stevig coalitie akkoord: Waterbetrokken. De fractie PvdA heeft dan ook op 25 november jongstleden de begroting goedgekeurd samen met het overgrote deel van de partijen in Amstel, Gooi en Vecht. De ambities die we hebben voor betere waterkwaliteit en aanpassingen voor het klimaat blijven overeind.
