Laurette van Halen

Ik kwam als provinciaaltje in 1996 in Amsterdam wonen en studeren. Om van A naar B te komen had ik natuurlijk een fiets, maar ook een roeiboot. Daar keken mensen wel van op, maar ja, ik ben nu eenmaal graag op het water.
Inmiddels woon ik met mijn gezin in Amstelveen, maar het water blijft trekken. Dus wandel en fiets ik graag in Ouderkerk, ben ik op mijn bootje in de Vinkeveense Plassen en zwem ik in de Gaasperplas. Ik train daar ook voor de Amsterdam City Swim, om geld in te zamelen voor ALS.

Kennen jullie het boek ‘De Vuilnisroos’ van Ben Borgart? Het is een lievelingsboek uit mijn jeugd, en ook een link naar mijn kandidaatstelling voor het Waterschap. Het verhaal speelt zich af in en om de wateren van Amsterdam en is een aanklacht tegen overmatige consumptie en materialisme. De boodschap van het boek is dat er altijd hoop is: zelfs op een vuilnisbelt is er nog altijd wel iets moois te vinden, in dit geval een roos. Het is aan ons om die roos te koesteren en verzorgen. Dat geldt eigenlijk voor alles dat ons dierbaar is, dus ook voor ons water!

Als ruimtelijk econoom ben ik goed thuis in de vraagstukken van de fysieke leefomgeving. Voor het waterschap ga ik goed luisteren naar de ideeën en zorgen van mensen. Ook ga ik me inzetten voor een betere samenwerking tussen overheden. Laten we goed voor elkaar en onze omgeving zorgen, en de lasten en de lusten eerlijk verdelen.